Άρθρο του Νίκου Παππά, προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, στο Documento

Απαντήσεις

Τα καταστατικά των δημοκρατικών κομμάτων προβλέπουν ρητά ότι όλες οι θέσεις ευθύνης είναι ανακλητές και ελεγκτέες.

Ανεξάρτητα από τη γνώμη που εξέφρασε ή εκφράζει κάποιος ή κάποια, το κόμμα ακολουθεί διαδικασίες που προβλέπονται στο καταστατικό μας.

Αυτό που πρέπει να επικρατήσει είναι η πολιτικοποίηση της συζήτησης. Όχι οι απολυτότητες. Ούτε να καταπέσει η διαδικασία σε έναν ανταγωνισμό προσώπων.

Είναι κρίσιμο να μην αδικήσουμε τον εαυτό μας και την ιστορία μας.

Υπάρχει ένα πολύ ισχυρό και συμπαγές προγραμματικό και ιδεολογικό έδαφος, που έχει κρατήσει το κόμμα σε θέση πρωταγωνιστή για πάρα πολλά χρόνια.

Υπάρχει το έργο μας, το καταστατικό και οι συλλογικά ειλημμένες αποφάσεις.

Η συζήτηση πρέπει να περιστραφεί γύρω από αυτά. Όπως και από τον τρόπο με τον οποίο θα επιτευχθεί η ενότητα.

Την πολιτικοποίηση της συζήτησης τη ζητήσαμε και πέρυσι. Η πρόταση, όμως, για τη διεξαγωγή debate μεταξύ των υποψήφιων προέδρων δεν έγινε αποδεκτή. Αποδείχθηκε πως η μη διεξαγωγή του ήταν λάθος, όπως και οι διαδικασίες εξπρές.

Σήμερα, η βάση αξιώνει απαντήσεις. Οι υποψήφιοι/ες πρόεδροι του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία πρέπει να τοποθετηθούν στα εξής:

1. Το καταστατικό δείχνει στην κατεύθυνση του μετασχηματισμού του κόμματος. Για παράδειγμα, αποφασίσαμε ότι η βάση εκλέγει πρόεδρο και Κεντρική Επιτροπή. Εκκρεμεί το αν οι υποψήφιοι βουλευτές θα προκύπτουν μέσω προκριματικών εκλογών. Εκκρεμούν και ζητήματα σε σχέση με την αξιοποίηση των μελών, την περιφερειακή μας οργάνωση, την ψηφιοποίηση της λειτουργίας μας. Συμφωνούμε όλοι και όλες ότι ο μετασχηματισμός πρέπει να συνεχιστεί; Ναι ή όχι;
2. Η στρατηγική μας, όπως προκύπτει από τις συλλογικές μας αποφάσεις, ορίζει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα εργαστεί για να καταστεί η κινητήρια και ηγέτιδα δύναμη για τη δημιουργία μιας προοδευτικής εκλογικής συμμαχίας. Μιας συμμαχίας που θα βρεθεί απέναντι στην κυβέρνηση Μητσοτάκη. Συμφωνούμε όλοι και όλες με αυτό; Θα το υπηρετήσουμε χωρίς αστερίσκους; Ναι ή όχι;
3. Το κόμμα χρειάζεται ενότητα και συμπαγή παρουσία. Ναι ή όχι; Πρέπει να είναι σαφής η θέση κάθε υποψήφιου/ας προέδρου. Και με ποιον τρόπο θα καταφέρουν να ενώσουν το κόμμα;

Τα σενάρια ρευστοποίησης των προοδευτικών κομμάτων και κατακερματισμού της προοδευτικής παράταξης ευνοούν μόνο τον κ. Μητσοτάκη και τις επιδιώξεις του.

Ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία έχει λάβει συγκεκριμένες πρωτοβουλίες στο κοινοβούλιο. Για να επιτευχθεί η αναγκαία προοδευτική αντεπίθεση, για να ενισχυθεί η βάση της προοδευτικής εκλογικής συμμαχίας.

Τα προοδευτικά κόμματα, αλλά και οι υποψήφιοι/ες πρόεδροι του ΠΑΣΟΚ πρέπει να απαντήσουν:

Θα στηρίξουν την πρωτοβουλία μας για την προστασία της α’ κατοικίας και των δανειοληπτών;

Θα συνταχθούν με το αίτημά μας για σύγκληση της αρμόδιας επιτροπής για τα ζητήματα του αγροτικού κόσμου;

Θα είναι μαζί μας στην πρωτοβουλία για τη μείωση των αδιανόητα υψηλών χρεώσεων των τραπεζών;

Θα συμπαραταχθούν στις προτάσεις μας για την κατάργηση της τεκμαρτής φορολόγησης, για την ανάσχεση της ακρίβειας, κ.ά.;

Ο προοδευτικός κόσμος ζητά απαντήσεις. Ήρθε η ώρα να τις δώσουμε.

Άρθρο του Νίκου Παππά, κοινοβουλευτικού εκπροσώπου και τομεάρχη Οικονομικών της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, στην Αυγή της Κυριακής

Άρθρο του Νίκου Παππά, προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, στην Εφημερίδα των Συντακτών 

Κύρια σημεία άρθρου:

• Οι συλλογικές αποφάσεις του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία αποτελούν οδικό χάρτη για την πολιτική μας παρουσία και έκφραση, για τις θέσεις και τις στοχεύσεις μας. Αποτελούν και έδαφος συνεργασίας και σύνθεσης, εγγύηση της ευθύνης που έχουμε αναλάβει. Ο σεβασμός και η εφαρμογή τους θα απαντήσουν στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε το τελευταίο διάστημα.

• Διαφορετικές απόψεις υπάρχουν. Εσωτερικοί εχθροί, όχι. Η όποια αντιπαράθεση θα πρέπει να γίνεται στη βάση διατύπωσης μιας διαφορετικής πλατφόρμας σε σχέση με όσα έχουμε συμφωνήσει σχεδόν ομόφωνα. Αν υπάρχει εναλλακτική πρόταση σε αυτό που ομονοήσαμε, ότι δηλαδή θέλουμε να ηγηθούμε μιας μεγάλης προοδευτικής εκλογικής συμμαχίας, θα πρέπει να κατατεθεί. Αν δεν υπάρχει, θα πρέπει να συζητήσουμε για το πως θα υλοποιηθεί αυτή η στρατηγική.

• […] συσπείρωση, σωφροσύνη, οργανωμένη εξωστρέφεια […] απέναντι σε κάθε σενάριο ρευστοποίησης και κάθε σχεδιασμό που θέλει αλλεπάλληλες διασπάσεις για να γεννηθεί η -υποτίθεται- νέα ελπίδα για τον προοδευτικό κόσμο.

• Θα απαντήσουμε στον ιστορικό αναθεωρητισμό, που επιχειρεί ο κ. Μητσοτάκης και η Δεξιά, στοχεύοντας να απαξιώσουν την προσφορά, τη συνεισφορά, την παρακαταθήκη του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία.

Ολόκληρο το άρθρο: 

Στην πάροδο των πέντε τελευταίων ετών, η πολιτική της Ν.Δ. έχει αναδειχθεί σε πυλώνα της αισχροκέρδειας και της ακρίβειας, της εξαΰλωσης του κοινωνικού κράτους, των αλλεπάλληλων κρίσεων σε ζητήματα καθημερινότητας αλλά και εξωτερικής πολιτικής.

Η συγκυρία για την κοινωνία και την οικονομία είναι κρίσιμη. Και αναδιαμορφώνει, βεβαίως, και τους κάθε είδους συσχετισμούς. Την ώρα που η Ν.Δ. υποθηκεύει το μέλλον του λαού, οφείλουμε να καταστούμε βασικός πυλώνας του κοινωνικού και πολιτικού διεξόδου.

Οι συλλογικές αποφάσεις του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία αποτελούν οδικό χάρτη για την πολιτική μας παρουσία και έκφραση, για τις θέσεις και τις στοχεύσεις μας. Αποτελούν και έδαφος συνεργασίας και σύνθεσης, εγγύηση της ευθύνης που έχουμε αναλάβει. Ο σεβασμός και η εφαρμογή τους θα απαντήσουν στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε το τελευταίο διάστημα.

Διαφορετικές απόψεις υπάρχουν. Εσωτερικοί εχθροί, όχι. Η όποια αντιπαράθεση θα πρέπει να γίνεται στη βάση διατύπωσης μιας διαφορετικής πλατφόρμας σε σχέση με όσα έχουμε συμφωνήσει σχεδόν ομόφωνα. Αν υπάρχει εναλλακτική πρόταση σε αυτό που ομονοήσαμε, ότι δηλαδή θέλουμε να ηγηθούμε μιας μεγάλης προοδευτικής εκλογικής συμμαχίας, θα πρέπει να κατατεθεί. Αν δεν υπάρχει, θα πρέπει να συζητήσουμε για το πως θα υλοποιηθεί αυτή η στρατηγική. Ποιες πρωτοβουλίες θα πρέπει να πάρουμε, εντός και εκτός κοινοβουλίου, για να συμβάλουμε στη σύγκλιση των προοδευτικών δυνάμεων, οι οποίες θα πρέπει να αποδείξουν ότι υπάρχει ένα προγραμματικό έδαφος πάνω στο οποίο μπορεί να φτιαχτεί μια προοδευτική πλειοψηφία.

Οι προαποφασισμένες διαφωνίες, αλλά και λάθη, όπως αυτά που έγιναν από πολλές πλευρές μετά τις ευρωεκλογές, πρέπει να αποφευχθούν. Ανυποχώρητοι πρέπει να είμαστε και σε φαινόμενα διαδικτυακής χυδαιότητας και διχονοιών.

Υποχρέωση του καθενός και της καθεμίας από εμάς είναι να γίνουμε, εντός και εκτός κοινοβουλίου, κομμάτι του παζλ των προσδοκιών του λαού. Και θα το πετύχουμε με συσπείρωση, σωφροσύνη, οργανωμένη εξωστρέφεια. Με ενότητα, αξιοποίηση όλων των βουλευτών και βουλευτριών μας, των στελεχών και των μελών μας. Και σε ό,τι αφορά το κόμμα, με ολοκλήρωση του αναγκαίου μετασχηματισμού του. Απέναντι σε κάθε σενάριο ρευστοποίησης και κάθε σχεδιασμό που θέλει αλλεπάλληλες διασπάσεις για να γεννηθεί η -υποτίθεται- νέα ελπίδα για τον προοδευτικό κόσμο.

Η κοινοβουλευτική μας ομάδα, που δίνει σκληρές και επίμονες μάχες εδώ και έναν χρόνο απέναντι σε επιθέσεις και σε κάθε είδους «στοιχήματα», θα συμβάλει στις στοχεύσεις.

Συντεταγμένα και ομόθυμα θα δώσουμε τον τόνο της κοινοβουλευτικής αντεπίθεσης απέναντι σε μια κοινωνικά, οικονομικά και θεσμικά αποτυχημένη κυβέρνηση. Καλώντας και κάθε προοδευτική δύναμη σε συστράτευση, συσπειρώνοντας τον κόσμο από την Αριστερά ως το προοδευτικό κέντρο.

Αποφασιστικά θα υπερασπιστούμε το κόμμα μας και τα μέλη του, τις θέσεις και την ιστορία του -με κορυφαία μας στιγμή τη διακυβέρνηση του 2015-2019. Θα απαντήσουμε στον ιστορικό αναθεωρητισμό, που επιχειρεί ο κ. Μητσοτάκης και η Δεξιά, με στόχο να απαξιώσουν την προσφορά, τη συνεισφορά, την παρακαταθήκη του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία.

Αυτή δεν είναι μία συζήτηση για το παρελθόν, είναι μία συζήτηση για το μέλλον.

Ο κ. Μητσοτάκης και η Δεξιά έχουν ξεκάθαρη στρατηγική να κατασυκοφαντήσουν το σύνολο της δικής μας διακυβέρνησης, ώστε να πείσουν τον λαό να μην ξαναψηφίσει αριστερά και προοδευτικά.

Ο ιστορικός αναθεωρητισμός, που υλοποιούν μεθοδικά και σταθερά, έχει και έναν ακόμα στόχο. Να ξεπλύνει, μετά από δεκαετίες, τις ευθύνες της πολιτικής παράδοσης, την οποία υπηρετεί με ευλάβεια ο κ. Μητσοτάκης. Δεν είναι τυχαίο ότι το μείγμα της ομιλίας του για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας -προ μηνός, στη Βουλή- ήταν η διαστρέβλωση και η επιχείρηση λήθης. Δεν θα ξεχάσουμε το μετεμφυλιακό κράτος και τις συνθήκες που επικρατούσαν, τις ιστορικές ευθύνες όσων ανέχθηκαν το παρακράτος και έπαιξαν μαζί του ένα πολιτικό παιχνίδι δούναι και λαβείν.

Ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία έχει πεπειραμένα στελέχη, έχει ισχυρό ιδεολογικό και πολιτικό οπλοστάσιο. Έχουμε αποδείξει ότι έχουμε τον τρόπο να συσπειρωνόμαστε και να επανακάμπτουμε από δύσκολες στιγμές, όπως έγινε μετά το Συνέδριό μας, το οποίο πήρε απόφαση για εξωστρέφεια και παραγωγή θέσεων (π.χ. για την καταπολέμηση της ακρίβειας και την αναμόρφωση του φορολογικού – σε λίγο καιρό αναμένεται η πρόταση για τη διαχείριση του ιδιωτικού χρέους).

Μπορούμε και οφείλουμε να αποτελέσουμε τη σοβαρή εναλλακτική, την οποία απεύχεται ο κ. Μητσοτάκης.

Μπορούμε και οφείλουμε να είμαστε, όλες και όλοι, συμμέτοχοι στον αγώνα αποχώρησης της Ν.Δ. και της δημιουργίας ενός μέλλοντος δημοκρατίας, δικαιοσύνης και ειρήνης. Είναι υποχρέωσή μας.

Άρθρο του Νίκου Παππά, κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία και υποψήφιου προέδρου του κόμματος, στο News247.gr

Άρθρο του Νίκου Παππά, κοινοβουλευτικού εκπροσώπου και τομεάρχη Οικονομικών, Οικονομίας και Ανάπτυξης της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, στην Απογευματινή

Την περασμένη Κυριακή, οι Γάλλοι επιβράβευσαν τα πολιτικά αντανακλαστικά των κομμάτων της Αριστεράς, τα οποία ανταποκρίθηκαν στις πολιτικές εξελίξεις και αντέδρασαν απέναντι στον κίνδυνο επικράτησης της γαλλικής ακροδεξιάς. Λίγες εβδομάδες νωρίτερα και αμέσως μετά την προκήρυξη των πρόωρων βουλευτικών εκλογών, οι ηγεσίες των κομμάτων είχαν καταλήξει σε ένα συνεκτικό φιλολαϊκό πρόγραμμα 25 σελίδων και σε μια λίστα κοινών υποψήφιων βουλευτών.

Οι σοσιαλιστές, οι κομμουνιστές, οι πράσινοι και το κόμμα του Μελανσόν, που συμμετείχαν στο Νέο Λαϊκό Μέτωπο, διατηρώντας την αυτοτέλεια των κομμάτων τους, δεν άθροισαν απλώς δυνάμεις. Δημιούργησαν ένα πολιτικό γεγονός. Κινητοποίησαν τη γαλλική κοινωνία. Και με τα αποτελέσματα του δεύτερου γύρου των εκλογών έδωσαν ένα πολύ σοβαρό πολιτικό μάθημα. Και σε εμάς, στην Ελλάδα. Και στις ηγεσίες και στις βάσεις των ελληνικών αριστερών προοδευτικών κομμάτων.

Η πρόταση για προγραμματική σύγκλιση και εκλογική συνεργασία των συγκροτημένων πολιτικών προοδευτικών δυνάμεων της Ελλάδας, χωρίς τη ρευστοποίηση των κομμάτων, πρόταση που αφορά κυρίως τον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία και το ΠΑΣΟΚ, κυοφορείται εδώ και πολύ καιρό ως ιδέα. Πρώτα και κύρια μέσα στην κοινωνία, με τους προοδευτικούς πολίτες να ζητούν «να κάνουμε κάτι» για να αποχωρήσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Αίτημα που επικυρώθηκε και στις ευρωεκλογές.

Η πρόσφατη πολιτική απόφαση της Κεντρικής μας Επιτροπής ορίζει ότι το κόμμα μας θα προχωρήσει συγκροτημένα. Θα κάνει το καταστατικό του συνέδριο, θα ολοκληρώσει τον μετασχηματισμό του (ψηφιακή λειτουργία, περιφερειακή οργάνωση, καθολική συμμετοχή των μελών σε όλα τα επίπεδα, αξιοποίηση κάθε στελέχους, κ.ά.), θα επιχειρήσει να ενισχυθεί και θα ανοίξει την πόρτα μιας μεγάλης εκλογικής συμμαχίας με τις προοδευτικές δυνάμεις.

Περιγράφει, δηλαδή, ακριβώς τον ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία ως ένα κόμμα ανεξάρτητο και ισχυρό, που θα πορευτεί ως ηγέτιδα και κινητήρια δύναμη με στόχο την προοδευτική εκλογική συμμαχία. Η απόφαση αυτή αποτελεί τομή στην πορεία μας.

Για τον στόχο αυτό θα εργαστούμε με πίστη και πείσμα. Με συνεργασία εντός του κοινοβουλίου αλλά και στους ενδιάμεσους θεσμούς κοινωνικής εκπροσώπησης. Με ενεργοποίηση της βάσης και τις πρωτοβουλίες της ηγεσίας.

Μια τέτοια εκλογική συνεργασία πρέπει να έχει ισχυρά προγραμματικά θεμέλια. Οφείλουμε να απαντήσουμε στα μεγάλα ζητούμενα. Θα καταπολεμηθεί η ακρίβεια και πως; Θα αξιοποιηθούν τα υπερπλεονάσματα και υπέρ ποιων; Θα δοθεί λύση στα μείζονα ζητήματα της στέγης και του ιδιωτικού χρέους; Θα καταργηθεί η τεκμαρτή φορολόγηση των ελεύθερων επαγγελματιών; Τι θα γίνει με τις τράπεζες, όπου με την ιδιωτικοποίηση των μετοχών που κατείχε το ΤΧΣ σε αυτές, το δημόσιο ζημιώθηκε κατά 40 δισ. ευρώ; Θα ανασάνει το Κράτος Δικαίου;

Ούτε ο κ. Μητσοτάκης ούτε διάφορα κέντρα, τα οποία επιζητούν τη συνέχιση της παρούσας πολιτικής ή μια απονευρωμένη προγραμματικά προοδευτική συμμαχία, επιθυμούν μια τέτοια εξέλιξη. Θα τους δυσαρεστήσουμε υπέρ της κοινωνίας.

Άρθρο του Νίκου Παππά, κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία και υποψήφιου προέδρου του κόμματος, στην Αυγή

Ο σιδηρόδρομος εγκαταλείφθηκε συνειδητά και στρατηγικά. Οι κύριοι Μητσοτάκης και Καραμανλής μεθόδευσαν την απαξίωσή του και τον οδήγησαν σε μια πορεία κατάρρευσης και καταστροφής. Μια πορεία με γνωστό οδυνηρό αποτέλεσμα το δυστύχημα των Τεμπών.

Η απαξίωση του ΟΣΕ, η υποβάθμιση των υποδομών, το «πάγωμα» των έργων σε εκτέλεση, όπως αυτά των συστημάτων ασφάλειας, ο περιορισμός των δρομολογίων εξυπηρετούν συγκεκριμένα συμφέροντα: τους ανταγωνιστές του τρένου και όσους βρήκαν την ευκαιρία να κερδίσουν, είτε μειώνοντας τα κόστη, ενώ λαμβάνουν κρατικές επιδοτήσεις, είτε μπαίνοντας στη συντήρηση του δικτύου.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει ξεκάθαρο σχέδιο απαξίωσης και ιδιωτικοποίησης του σιδηροδρόμου. Είχε πριν καιρό εξαγγείλει τρία ΣΔΙΤ για τη συντήρηση του δικτύου, το οποίο εγκατέλειψε.

Έχει, όμως, και μια εμμονή στο ψέμα, όσο αποκαλύπτονται ο ρόλος της και οι συνέπειες των πράξεών της.

Μέχρι το δυστύχημα των Τεμπών ο κ. Καραμανλής έβγαζε τις μετακινήσεις με τρένο «ασφαλείς» και όλους εμάς «ψεύτες» όταν θέταμε σχετικά θέματα. Μετά το δυστύχημα ο κ. Γεραπετρίτης επένδυσε στο αφήγημα μιας τηλεδιοίκησης σε πλήρη λειτουργία, ακόμα και τη βραδιά του δυστυχήματος, αφήγημα που κατέρριψαν εργαζόμενοι του σιδηροδρόμου ενώπιον των τηλεοπτικών συνεργείων και ενός κάθιδρου υφυπουργού Μεταφορών, ο ίδιος ο ΟΣΕ και τρία πορίσματα που έχουν εκδοθεί ως σήμερα. Τηλεδιοίκηση υπήρχε ως τον Ιούλιο του 2019. Από εκεί και πέρα επήλθε η διάλυση.

Σήμερα έχουμε τον κ. Σταϊκούρα να επαίρεται για το «θαύμα της τηλεδιοίκησης». Να επαίρεται για ένα σύστημα το οποίο κατά τον κ. Γεραπετρίτη υπήρχε.

Αν δεν ήταν υπόλογοι για τον θάνατο 57 συνανθρώπων μας, θα ήταν απλώς αστείοι.

Ο σιδηρόδρομος μπορεί να αποτελέσει εργαλείο ανάπτυξης. Αλλά μόνο όταν το υπερασπιστεί μια προοδευτική κυβέρνηση. Σήμερα με τη Δεξιά του κ. Μητσοτάκη δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτε άλλο από απαξίωση, εγκατάλειψη, εκτροχιασμούς και δυστυχήματα.

Άρθρο του Νίκου Παππά, κοινοβουλευτικού εκπροσώπου και τομεάρχη Οικονομικών και Οικονομίας της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, στο Βήμα της Κυριακής

Εδώ και έναν χρόνο, η Ελλάδα είναι είτε πρώτη είτε δεύτερη σε ευρωπαϊκό επίπεδο στον πληθωρισμό τροφίμων. Η ακρίβεια επιμένει. Η κυβέρνηση εμμένει.

Δεν αξιοποιεί τις -προ δύο ετών- προτάσεις της Κομισιόν για μείωση των έμμεσων φόρων.

Δεν ακολουθεί το παράδειγμα χωρών, όπως της Κύπρου και της Πορτογαλίας, που μηδένισαν τον ΦΠΑ στα τρόφιμα και έριξαν τον πληθωρισμό τροφίμων στο 1,2% και στο 0,3%, αντίστοιχα.

Δεν διανέμει τα υπερπλεονάσματα των 4 και πλέον δισ. ευρώ (2022-2023) και δεν ανοίγει αυτή τη συζήτηση ούτε υπό το φως της πορείας του προϋπολογισμού στο τετράμηνο όταν τα έσοδα υπερέβησαν το στόχο κατά 2 δισ.

Η άρνηση μείωσης του ΦΠΑ για την κυβέρνηση είναι παντός δημοσιονομικού καιρού. Ακόμα και υπό συνθήκες θετικών δημοσιονομικών αποτελεσμάτων, επέμεινε. Απέδειξε ότι η συζήτηση περί δημοσιονομικών είναι πρόφαση.

Ο κ. Μητσοτάκης ομολόγησε ότι οι έμμεσοι φόροι δεν μειώνονται για να αιμοδοτείται ο προϋπολογισμός. Ο κ. Χατζηδάκης ανέφερε ότι ο ΦΠΑ στα τρόφιμα δεν θα μειωθεί για να μην ενθαρρυνθεί η κατανάλωση. Τι σημαίνουν αυτές οι δηλώσεις;

Ότι όποια και να ήταν η πορεία των δημοσιονομικών, ότι ακόμα και αν η αντιπολίτευση και το ΓΛΚ αποδείξουν ότι είναι εφικτή η μείωση, οι έμμεσοι φόροι δεν θα μειώνονται.

Έτσι, όμως, προκαλεί κόστος και στην κοινωνία και στην εθνική οικονομία. Η μείωση του όγκου πωλήσεων στο λιανικό εμπόριο κατά 10% σε έναν χρόνο, έφερε μείωση και της δραστηριότητας σε όλη την αλυσίδα αξίας. Από το χωράφι στο ράφι. Οι επιπτώσεις στην απασχόληση και στα δημόσια έσοδα είναι μεγάλες.

Στην ακρίβεια, λοιπόν, συγκρούονται δύο στρατηγικές.

Από τη μία πλευρά είναι αυτή της Ν.Δ., που δεν μειώνει έμμεσους φόρους, δεν ακουμπά τα υπερκέρδη, δεν διανέμει τα υπερπλεονάσματα.

Από την άλλη, αυτή του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., που προκρίνεται και από την Κομισιόν από το 2022 και η οποία προβλέπει μείωση του ΦΠΑ και μηδενισμό του στα βασικά αγαθά, μείωση του ΕΦΚ, φορολόγηση των υπερκερδών και αξιοποίηση των υπερεσόδων.

Άρθρο του Νίκου Παππά, βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, στην Εφημερίδα των Συντακτών

Ο Αλέξης Τσίπρας αποτελεί, αναμφίβολα, κεφάλαιο της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας. 

Πιστώνεται την αλλαγή κατηγορίας του κόμματος, από ένα μικρό κόμμα σε κόμμα εξουσίας. Πιστώνεται και την κυριαρχία της Αριστεράς στα μέσα της περασμένης δεκαετίας και το ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κατέστη κορμός της προοδευτικής παράταξης. 

Η γενναιότητα και η καθαρότητα, που επέδειξε, τον ακολούθησαν και σε μια ακόμα ιστορική στιγμή, αυτή της αποχώρησής του. Θα τον ακολουθούν και την επόμενη μέρα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία κατέγραψε ένα πολύ αρνητικό αποτέλεσμα και βρίσκεται σε διαδικασία αλλαγής ηγεσίας. Θα προχωρήσει με αποφασιστικότητα, κάνοντας παράλληλα την αποτίμησή του. 

Είναι κρίσιμο να διδαχθούμε από την εμπειρία, να κοιτάξουμε κατάματα τις αδυναμίες και να τις διορθώσουμε.

Δεν καταφέραμε να έχουμε ακτινοβολία στους ενδιάμεσους θεσμούς κοινωνικής εκπροσώπησης, στα συνδικάτα, στην αυτοδιοίκηση, στη μικρή και μεσαία επιχειρηματικότητα.

Δεν καταφέραμε να διατηρήσουμε την εκλογική συμμαχία του 2015 μεταξύ μισθωτών και μεσαίας τάξης, συμμαχία που βρέθηκε στο στόχαστρο των δανειστών και των πολιτικών μας αντιπάλων.

Δεν καταφέραμε να πείσουμε ότι πολύ σκληρές μνημονιακές πολιτικές, που μας επιβλήθηκαν, δεν ήταν δικό μας πρόγραμμα.

Επιμείναμε στο ότι ήμασταν «καλοί διαπραγματευτές», επαναφέροντας μνήμες της διαπραγμάτευσης, της αγωνίας και της υπερφορολόγησης, ενώ η Αριστερά και η δημοκρατική προοδευτική παράταξη πρέπει να ενσωματώνουν και να εκφράζουν τις θετικές προσδοκίες του λαού.

Πλέον, όλες και όλοι οφείλουμε να κάνουμε πράξη αυτό που λέει η διακήρυξή μας. Να εκφράσουμε και να συσπειρώσουμε όλον τον κόσμο από τη ριζοσπαστική αριστερά ως το προοδευτικό κέντρο.

Να εκφράσουμε τον χώρο και να κερδίσουμε τις εκλογές. Γιατί έτσι κερδίζονται οι εκλογές, τώρα που η απλή αναλογική δεν υφίσταται πλέον.

Ώρα, λοιπόν, να ξανακερδίσουμε τους μετριοπαθείς, τη μεσαία τάξη, τη νεολαία. Ώρα να ξανακερδίσουμε την κοινωνία.

Άρθρο του Νίκου Παππά, κοινοβουλευτικού εκπροσώπου και τομεάρχη Οικονομικών της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, στην Εφημερίδα των Συντακτών

Άρθρο του Νίκου Παππά, τομεάρχη Υποδομών και Μεταφορών της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία και βουλευτή Β3’ Νότιου Τομέα Αθηνών, στη Ναυτεμπορική

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη λειτουργεί αναμφίβολα ως επιταχυντής των συνεπειών της πανδημικής και της ενεργειακής κρίσης. Ο πρωταθλητισμός της χώρας σε μια σειρά από αρνητικούς δείκτες δεν αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας. 

Η ανεργία των νέων δεν αποκλιμακώνεται, ο πληθωρισμός είναι ασυγκράτητος και η ακρίβεια ανεξέλεγκτη, η αισχροκέρδεια παραμένει ανέλεγκτη αλλά και επιδοτούμενη, οι τιμές του ρεύματος και των καυσίμων όλο και αυξάνονται.

Οι προβλέψεις για την οικονομία και την κοινωνία είναι δυσοίωνες. Ειδικά αν συνυπολογιστεί ότι ο κ. Μητσοτάκης έχει δεσμεύσει τη χώρα στη μεγαλύτερη λιτότητα εντός Ε.Ε. για τα επόμενα χρόνια. 

Η Ν.Δ. αδρανεί. Δεν υλοποιεί τις πολιτικές εκείνες που μπορούν να ανακόψουν το κύμα της καταστροφής ή και να το αντιστρέψουν.

Οι υποδομές θα μπορούσαν να παίξουν έναν τέτοιον ρόλο. Οι συνθήκες ήταν ιδανικές, αφού η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο επανεκκίνησε και ολοκλήρωσε σπουδαία έργα, όπως οι μεγάλοι οδικοί άξονες (Ολυμπία Οδός, Ιονία Οδός, αυτοκινητόδρομος Αιγαίου, μεσαίο τμήμα του Ε65, αυτοκινητόδρομος Μορέα), αλλά δρομολόγησε και έργα, όπως ο ΒΟΑΚ, το νότιο και το βόρειο τμήμα του Ε65, η Πατρών - Πύργου, το μετρό Θεσσαλονίκης. 

Ως κυβέρνηση παραδώσαμε, μάλιστα, διαγωνισμούς και συμβασιοποιημένα έργα άνω των 5,5 δισ. ευρώ, με τον προγραμματισμό μας ως το τέλος του 2019 να περιλαμβάνει συμβάσεις έργων άνω των 9 δισ. ευρώ.

Με ευθύνη των κυρίων Μητσοτάκη και Καραμανλή, τα μεγάλα έργα υποδομής πάγωσαν. Και όσα ξεπάγωσαν τελευταία παρουσιάζουν σημαντικές καθυστερήσεις.

• Το μετρό Θεσσαλονίκης θα έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί από το τέλος του 2020. Η Ν.Δ. «φόρτωσε» το έργο με αποζημιώσεις εκατομμυρίων ευρώ για τον ανάδοχο και μεγάλες καθυστερήσεις, στέλνοντας την ολοκλήρωσή του στο 2025.
• Το νότιο τμήμα του Ε65, η κατασκευή του οποίου ξεκίνησε στις αρχές του 2019, θα έπρεπε να έχει παραδοθεί τον Δεκέμβριο του 2021. Η κωλυσιεργία Καραμανλή έχει οδηγήσει το έργο σε τριετή παράταση.
• Η Πατρών – Πύργου θα έπρεπε να παραδοθεί εντός του 2023. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη ξήλωσε τα εργοτάξια, πάγωσε το έργο για τρία χρόνια και το παρέδωσε σε συγκεκριμένη κοινοπραξία με «καπέλο» 500 εκατ. ευρώ.
• Στον ΒΟΑΚ, μετά από δύο χρόνια παλινωδιών, η Ν.Δ. επέστρεψε στον δικό μας σχεδιασμό. Αφού, όμως, πρώτα πρόσθεσε καθυστέρηση στο έργο (σ.σ.: θα έπρεπε να παραδοθεί το 2025) και διόδια για τους Κρητικούς.
• Στον σιδηρόδρομο, η πολιτική της Ν.Δ. έχει οδηγήσει σε υποβάθμιση του δικτύου και του τρένου, καθυστερήσεις και αναβολές δρομολογίων, συχνούς εκτροχιασμούς και κατάφωρη παραβίαση των συμφερόντων του δημοσίου. 

Η επιτάχυνση των μεγάλων έργων καθίσταται αναγκαία. Οι υποδομές μπορούν να λειτουργήσουν ως αμυντικό τείχος στην ύφεση και αιχμή του δόρατος στην προσπάθεια ανάκαμψης. 

Η ενίσχυση του τομέα αποτελεί, παγκοσμίως, κανόνα πολιτικής όταν οι οικονομίες υφίστανται ή έχουν υποστεί μεγάλη ύφεση.

Η «Standard &Poor’s» σε μελέτη για τις ΗΠΑ, το «Institution of Civil Engineers – Policy and PublicAffairs» για το Ηνωμένο Βασίλειο, το ΔΝΤ για όλες τις χώρες και η PwC για την Ελλάδα τονίζουν τη θετική επίδραση των μεγάλων έργων υποδομής στις οικονομίες, καθώς προκαλούν τη δημιουργία χιλιάδων ή εκατομμυρίων θέσεων εργασίας (ανάλογα με το μέγεθος της επένδυσης και της χώρας), την επιστροφή -άμεσα ή έμμεσα- του 40% των εν λόγω δαπανών στο δημόσιο ταμείο και τον διπλασιασμό υπέρ της οικονομίας κάθε ευρώ που πάει σε τέτοιου είδους επενδύσεις.

Δυστυχώς, η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν έχει αυτή την προτεραιότητα. 

Ευτυχώς, ο στόχος αυτός είναι πρωταρχικός για την προοδευτική κυβέρνηση της επόμενης μέρας. Και μεγάλο μας στοίχημα για την ανάκαμψη.